ถ้วยศักดิ์สิทธิ์ของนักเทรดการเงิน

“ถ้วยศักดิ์สิทธิ์” ของนักเทรดการเงิน แทนที่จะเป็นรูปแบบการเทรดที่สมบูรณ์แบบและเป็นสุดยอดของการเทรด เมื่อเข้าสู่โลกแห่งการเทรดการเงิน การค้นหาถ้วยศักดิ์สิทธิ์กลายเป็นความพยายามที่ไม่หยุดยั้งของนักเทรดทุกคน ตั้งแต่การวิเคราะห์พื้นฐานไปจนถึงการวิเคราะห์เชิงเทคนิค ตั้งแต่การเทรดเชิงโปรแกรมไปจนถึงการทำกำไรจากอัตราแลกเปลี่ยน ตั้งแต่เศรษฐกิจมหภาคไปจนถึงองค์กรขนาดเล็ก มีตัวชี้วัดทางเทคนิคต่าง ๆ ข่าวและข่าวลือเปลี่ยนแปลงต่าง ๆ รวมถึงการศึกษาแผนภูมิรายวันและรายสัปดาห์ ... ความพยายามทั้งหมดนี้ไม่มีอะไรอื่นนอกจากการค้นหาถ้วยศักดิ์สิทธิ์ที่สร้างผลกำไรที่สูงอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

การค้นหาถ้วยศักดิ์สิทธิ์

หลังจากที่ได้สำรวจในช่วงหลายปีที่ผ่านมา คำถามที่ว่าถ้วยศักดิ์สิทธิ์มีอยู่จริงหรือไม่ ทำให้เกิดความสับสนมากขึ้นเรื่อย ๆ ที่นี่ฉันจะใช้รูปแบบการคิดทางคณิตศาสตร์มาให้ข้อคิดเห็นส่วนบุคคลของฉัน:

อภิปุริ?>< ไม่สามารถระบุ

ตลาดหลักทรัพย์เป็นตลาดที่มีเกมผลเสียซึ่งกันและกัน ตัวแปรที่กลายเป็นอภิปุริ?>< โดยเหตุผลเพราะเนื้อหาสรุปของมันเป็นที่เห็นชัดเจนว่าถ้าหากไม่รู้จักลักษณะแล้วผู้เข้าร่วมตลาดจะรู้ว่า บริษัทที่นำเสนอจะนำเงินเข้าหมุนเวียนในค่าธรรมเนียมใหญ่ บวกกับผู้ออกตราสารที่ลดทุน และอื่น ๆ ตลาดเองก็มีต้นทุนที่ตลาดจะต้อง “สูญเสีย” หลักล้านต่อปี

ทฤษฎีที่หนึ่ง

ในตลาดการเงิน ผู้ที่ทำกำไรมีปริมาณและเงินทุนที่น้อยกว่าผู้ที่ขาดทุน กล่าวคือ ในกระบวนการธุรกรรมแพ้ยังต้องจ่ายเงินให้แก่ฝ่ายที่ทำกำไร และทั้งสองฝ่ายจะต้องจ่ายค่าธรรมเนียมต่าง ๆ เช่นเดียวกัน ด้วยเหตุนี้ผู้ที่ทำกำไรจึงต้องพึ่งพาผู้ที่ขาดทุนในการให้บริการพื้นฐานทางการค้า ตลาดหลักทรัพย์และบริษัทหลักทรัพย์ หรือบริษัทอนุพันธ์ต่าง ๆ ก็ต้องอาศัยกลุ่มนี้เช่นกัน

ทฤษฎีที่สอง

รูปแบบการเทรดหรือแนวคิดที่ได้รับความนิยมในตลาดย่อมจะเป็นเรื่องผิดเพี้ยนไป หากรูปแบบใดรูปแบบหนึ่งหรือแนวคิดหนึ่งกลายเป็นสิ่งที่คนส่วนใหญ่ถือปฏิบัติในการลงทุน ย่อมจะมีคนที่เล่นตามกลายเป็นกลุ่มที่มีแนวโน้มขาดทุน จากนั้นสถานการณ์นี้ก็จะไหลได้ หากเขากลับหาประโยชน์อะไรได้จากการเปลี่ยนแปลงนี้

ทฤษฎีที่สาม

ไม่มีรูปแบบกำไรที่สมบูรณ์แบบและดีที่สุด อย่างไรก็ตาม เมื่อนักเทรดเข้าสู่ตลาดหลักทรัพย์ ทุกคนต่างก็หวังว่าจะใช้ทักษะหรือความสามารถในการเทรดให้สำเร็จ แต่ยิ่งประสบความสำเร็จมากเท่าใดก็ยิ่งเข้าใจได้ว่ารูปแบบที่สมบูรณ์แบบนั้นไม่มี

ทฤษฎีที่สี่

ไม่ว่าจะมีรูปแบบกำไรที่สามารถพึ่งพาได้นานเพียงใด มักจะมีจุดบกพร่องในธรรมชาติ ไม่ให้โมเดลนั้นกลายเป็นตลาดหลักหรือว่าวิธีการนั้นป้องกันตลาดไม่ให้เกิดการกำไรที่ดีในระยะยาว

สรุป

จากประสบการณ์และการมองเห็นผู้ลงทุนจะต้องปรับตัวให้เข้ากับสภาพตลาด ขณะเดียวกันต้องยอมรับในความไม่สมบูรณ์ของรูปแบบนั้น ๆ การเข้าใจและยอมรับจะทำให้ตลาดมีความเสถียรภาพ และตรงตามกับหลักการความสมดุลโดยธรรมชาติ