ความสำคัญของการรับรู้ในตลาดแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศ

ในตลาดแลกเปลี่ยนเงินตราและตลาดการเงินเสมือนอื่น ๆ การรับรู้ก็มีความสำคัญมาก นักลงทุนหลายคนมักจะเชื่อมั่นในความรู้สึกของตน แม้จะผิดพลาดหลายครั้งก็ตาม อย่างไรก็ตาม ผมมักจะพูดเสมอว่าแม้ว่าความรู้สึกนั้นสำคัญ แต่สิ่งที่สำคัญกว่าคือเหตุผล ความรู้สึกมีความหมายก็ต่อเมื่ออยู่บนพื้นฐานของเหตุผล เช่น ความเฉียบแหลม เมื่อผู้ลงทุนไม่มีเหตุผล ความรู้สึกที่เฉียบแหลมกลับทำให้พวกเขาเลือกทางผิดมากขึ้น

เหตุผลคืออะไร?

การแสดงออกของเหตุผลคือการมองในมุมกว้าง มีกระบวนการที่มีลำดับขั้นและมีความคิดที่ชัดเจน นี่อาจฟังดูเป็นนามธรรม แต่กล่าวง่ายๆ คือ ทุกการวิเคราะห์ควรมีพื้นฐานทฤษฎีที่มั่นคงและใช้ได้จริง การวิเคราะห์แต่ละครั้งต้องมีความยืดหยุ่นและมีความสามารถในการแก้ไขข้อผิดพลาด — การควบคุมความเสี่ยงต้องอยู่ในลำดับแรกเสมอ

เรียนรู้ทฤษฎีที่สามารถนำไปใช้งานได้จริง

เมื่อพูดถึงเหตุผล ก็ต้องพูดถึงการเรียนรู้ ต้องเรียนรู้ทฤษฎีที่สามารถนำไปใช้งานได้จริง แม้จะมีข้อกล่าวหาว่าตนเองอวดดี แต่ผมก็ยังคงแนะนำทฤษฎีการเปลี่ยนแปลงสกุลเงินและทฤษฎีการลงทุนสำรองเงินตราที่หลากหลายของผม ระบบการเงินต้องการการชี้นำจากทฤษฎีเช่นนี้ และหากไม่มีทฤษฎีนี้ ผู้ลงทุนระดับเล็กและธนาคารกลางทั่วโลก รวมถึงกองทุนขนาดใหญ่ที่มีชื่อเสียง ก็อาจจะ “งุนงน” มีความเข้าใจผิดได้

การกระจายสำรองเงินตรา

อย่างเช่น เมื่อไม่นานมานี้เราเห็นว่าธนาคารกลางหลายประเทศพูดถึงการกระจายสำรองเงินตรา ซึ่งเป็นเหตุผลหลักที่ทำให้ค่าเงินดอลลาร์สหรัฐลดลงอย่างมาก แต่เราไม่เคยได้ยินว่าการกระจายหรือการย้ายนี้มีหลักการเชิงทฤษฎีใดควบคุม เราได้ยินเพียงว่าพวกเขากลัวการลดลงของค่าเงินดอลลาร์ — เช่น คำกล่าวของหวังเสียนซึ่งกล่าวว่า เมื่อลดลงก็ขายให้มากขึ้น นั่นจึงกลายเป็นเรื่องตลก! ทำไมถึงพูดแบบนี้? หากกลัวว่าเงินดอลลาร์จะลดลงให้ขาย และจะซื้ออะไร? เงินดอลลาร์แม้ว่าจะเป็นเสมือน (มีลักษณะฟอง) แต่กลับเป็นสกุลเงินที่แข็งแกร่งที่สุด (คู่แข่งก็มีลักษณะฟองเช่นเดียวกัน)

ความแข็งแกร่งของเงินดอลลาร์

ความแข็งแกร่งนี้ไม่เพียงแต่แสดงให้เห็นในขนาดใหญ่ แต่ยังแสดงถึงความเติบโตของมัน — มีสภาพคล่องที่ดีที่สุด ผมมักจะพูดว่าในตลาดการเงินเสมือนสิ่งที่สำคัญไม่ใช่การซื้อ แต่คือการขาย ต้องซื้อเพื่อขาย คนที่ขายได้ดีมักจะมีผู้ซื้อมากขึ้น หากขายยาก ใครจะกล้าซื้อ! ตามมาตรฐานนี้ เรามาสังเกตคู่ค่าสินค้า (สกุลเงิน) ของเงินดอลลาร์กัน ไม่ว่าจะเป็นยูโร เยน หรือทองคำ น้ำมัน ก็ไม่มีสภาพคล่องที่ใหญ่โตเท่าเงินดอลลาร์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในตลาดสินค้าอ้างอิงที่มีความผันผวนสูง ซึ่งหมายความว่าความเคลื่อนไหวเล็กๆ น้อยๆ ก็ไม่สามารถรับได้

สถิติเกี่ยวกับสินทรัพย์ดอลลาร์

ตามสถิติของธนาคารโลก ขณะนี้ธนาคารกลางต่าง ๆ ถือสินทรัพย์และเงินสดในสกุลเงินดอลลาร์ประมาณ 50 ล้านล้านดอลลาร์ ขณะที่ในกลุ่มประชาชนทั่วไปก็มีประมาณ 50 ล้านล้านดอลลาร์เช่นกัน แม้จะลดลงเพียง 10% ก็จะส่งผลอย่างมาก ค่าเงินยูโร เยน และปอนด์จะเพิ่มขึ้นอย่างมหาศาล เพราะขนาดของพวกเขาน้อยกว่าแน่นอน นอกจากนี้ สินทรัพย์ชนิดอื่นที่สามารถใช้เปลี่ยนเป็นเงินดอลลาร์ได้มีทั้งโลหะมีค่าและสินค้าเชิงกลยุทธ์ แต่ว่าตลาดเหล่านี้มีขนาดที่ยิ่งเล็ก จึงเปรียบเทียบกับปริมาณการซื้อขายในตลาดแลกเปลี่ยนเงินตราที่ 23 ล้านล้านดอลลาร์ต่อวันไม่ได้เลย

ระเบียบการเงินระหว่างประเทศ

มาตรฐาน “เงินดอลลาร์” เป็นระเบียบการเงินระหว่างประเทศที่ทุกประเทศร่วมกันผลักดันและรักษา รวมทั้งประเทศใหญ่ ๆ อย่างจีนและญี่ปุ่น ในแง่หนึ่ง เฉพาะเมื่อสองประเทศนี้จัดตั้ง “ระบบเงินดอลลาร์” เป็นอิสระ และสร้างตลาดการชำระเงินและสำรองระหว่างประเทศที่ไม่ได้ใช้เงินดอลลาร์ซึ่งมีสกุลเงินใหม่เป็นหน่วยการวัด เงินดอลลาร์จึงจะถูกลดทอนตำแหน่งจริง ๆ จากสถานการณ์ในปัจจุบัน อนาคตดูห่างไกลออกไป

การสร้างตลาดสำรองใหม่

ในขณะที่เอเชียยังถูก “ปกครอง” โดยเงินดอลลาร์ ยูโรจึงไม่สามารถสามารถสร้างความสำคัญได้มากนักระยะนึง แม้แต่ยูโรในโครงสร้างการสำรองของประเทศก็ไม่สามารถเกิน 25% เพราะมีขนาดของเศรษฐกิจที่แท้จริงแค่ประมาณ 20% และยังไม่นับรวมยูโรโซน จนถึงปัจจุบันยังไม่มีสกุลเงินใดที่สามารถแทนที่เงินดอลลาร์ในตลาดเศรษฐกิจโลกได้ เพราะสุดท้ายแล้วค็อกเทลก็ยังถือเป็นเหล้า (เงินดอลลาร์เกิน 60%) ธนาคารกลางของประเทศต่าง ๆ จึงไม่น่าจะเสี่ยงในเรื่องการลดสำรองเงินดอลลาร์อย่างมาก ผลดังนั้น “แผนการย้ายสำรองเงินตรา” จึงเป็นเพียงการตอบสนองต่อการเก็งกำไรในตลาดที่ขยับลงของเงินดอลลาร์มากกว่า ไม่มีอะไรใหม่เลย

ทฤษฎีการเปลี่ยนแปลงเงินตรา

แก่นของทฤษฎีการเปลี่ยนแปลงเงินตราคือการเน้นที่การเปลี่ยนแปลงหลักการกำหนดราคาเงิน และการที่ตลาดการเงินเสมือนมีผลกระทบต่อการกำหนดราคาเงินมากขึ้นทุกขณะ ทั้งๆ ที่ดูเหมือนจะเป็นเสมือนกลับมีอำนาจเหนือกว่า เช่น ในสหรัฐอเมริกาและสหราชอาณาจักร ที่ตลาดการเงินเสมือนพัฒนาอย่างครบถ้วนและมีสภาพคล่องสูง ผู้ซื้อจึงเยอะ ดังนั้นจึงมีความเห็นว่า “ภาษีเหรียญ” เป็นรายได้จากการขายสูงกว่าหรือค่าเงินถูกประเมินค่าสูงเกินจริง; แก่นของทฤษฎีการสำรองเงินตราหลายๆ ประเภทคือการเน้นความสำคัญในการรักษาสภาพคล่องของโครงสร้างหลายสกุลเงินในโครงสร้างการสำรองที่เน้นเงินดอลลาร์

การซื้อขายบ่อยครั้ง

ทำไมต้องซื้อขายบ่อย? เพราะเส้นทางหลักของการซื้อขายในตลาดในช่วงไม่กี่ปีและในอนาคตจะยังคงวนเวียนอยู่กับคำถามว่าเงินดอลลาร์ยังมีมูลค่าหรือไม่ การลดเงินดอลลาร์กับการปกป้องเงินดอลลาร์ในรูปแบบการเผชิญหน้ากันบนผิวเผินจะไม่เพียงทำให้สกุลเงินคู่แข่งของเงินดอลลาร์ผันผวนอย่างมาก แต่ยังมีอิทธิพลต่อราคาของสกุลเงินคู่แข่งและการซื้อขายสินทรัพย์มากมาย การพิจารณานี้กำหนดอย่างชัดเจนว่าตลาดเสมือนกำลังมีสภาพคล่องที่เพิ่มขึ้นทุกขณะ และสาเหตุที่ทำให้มีสภาพคล่องที่มากขึ้น ก็เนื่องจากขนาดของตลาดทำให้มันขยายตัวไปด้วย

ความผิดพลาดจากนักวิเคราะห์

ในขณะนี้ทุกคนคงเข้าใจเหตุผลว่าทำไมหลาย ๆ นักวิเคราะห์ตลาดชื่อดังจึงมักทำผิด เนื่องจากการจัดการกับความเสมือนของสกุลเงินนั้นค่อนข้างยาก ค่าของเงินได้กลายเป็นเสมือน และมีฟองอากาศขึ้นมา เมื่อไหร่ที่ฟองอากาศนี้จะแตก ไม่มีใครรู้ได้ เพียงแต่ “ผี” เท่านั้นที่รู้ หากถูกเสริมด้วยความไม่มั่นใจในสำรองเงินดอลลาร์จากธนาคารกลางในโลกและการเก็งกำไรหลายพราวทั่วไปในตลาดการเงินเสมือนที่สามารถ “แทนที่” เงินดอลลาร์ ทำให้ความผันผวนของตลาดเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

ความสำคัญของประสบการณ์การปฏิบัติ

ดังนั้นหลังจากที่พูดถึงความสำคัญของทฤษฎีต่อความคิดเชิงเหตุผลแล้ว ต้องพูดถึงการปฏิบัติด้วย ไม่มีประสบการณ์การปฏิบัติมากมายจะมาหารือถึงเหตุและเกณฑ์ในการราคาตลาดอย่างไร

สิ่งที่เราต้องเข้าใจในตลาด

ประสบการณ์มีมากมาย จะมาพูดถึงแต่จุดสำคัญ จุดสำคัญคืออะไร? คือการเข้าใจตลาด! เรากำลังยุ่งอะไรในตลาดแลกเปลี่ยนเงินตรา? มหาเศรษฐีการเงินระดับนานาชาติทำอะไรในตลาด?

การมองเห็นผลกำไรจากการซื้อขาย

มีคนจำนวนมากมักคิด (และทำแบบนี้) ฉันอยากจะได้กำไรหลายร้อยจุด หรือแม้แต่หลายพันจุด ซึ่งจริงๆ แล้วผิด ตลาดหลักกำลังใช้กลยุทธ์ไม่ใช่การมองหากำไรหลายร้อยหลายพันจุด แต่อยู่ที่ “การสร้างตำแหน่งยาว ทำการค้าแบบสั้น” เพื่อทำกำไรจากฟันราคา — สเปรดเป็นจุดเล็ก ๆ

การทำกำไรจากการซื้อขาย

ในตลาดระดับโลก โดยเฉพาะตลาดของธนาคารใหญ่มักมีวลีที่เรียกว่า “การทำสัญญารวม” ซึ่งหมายถึงการทำการค้าเพื่อทำกำไรจากการฟันราคาที่ตัน จุดขายคือ ผู้เสนอไม่ใช่แค่คนกลางแต่เป็นฝ่ายที่ทำการค้า เช่นเมื่อว่าลูกค้าต้องการขายดอลลาร์ ธนาคารที่แข็งแกร่งหรือบริษัทผู้ให้เครดิตจะซื้อดอลลาร์นั้นไว้ จากนั้น “คนกลาง” จะมองหาผู้ซื้อในตลาด ซึ่งในตลาดที่มีสภาพคล่องสูงทั่วโลก มักจะเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นในขณะนั้น “คนกลาง” จะรีบขายดอลลาร์ที่ราคาแพงกว่าทุนที่ซื้อไปเพื่อทำกำไรสเปรดได้

ความสำคัญของการจัดการความเสี่ยง

เช่นเดียวกัน ในตลาดใหญ่ ๆ และองค์กรใหญ่ ๆ ยังมีวลีที่เรียกว่า “การจัดการความเสี่ยง” กำไรใหญ่ ๆ ส่วนมากแล้วเกิดจากการจัดการความเสี่ยง ไม่มีการค้าขายมากมายเกิดขึ้น — ผลกำไรเล็ก ๆ จะหนีอย่างรวดเร็ว ใครจะกล้าจัดการกับความเสี่ยง!” ดังนั้น การฟันราคาจึงเป็นพื้นฐานของการจัดการกับความเสี่ยง นี่คือแก่นของสิ่งที่เรียกว่า “การสร้างตำแหน่งยาว ทำการค้าแบบสั้น”

การควบคุมของนักลงทุนที่มีคุณภาพ

ทำไมผมจึงมักพูดนักวิเคราะห์ที่ดีไม่ควรบอกนักลงทุนในเรื่องการเข้าหรือออกแต่ละช่วงเวลาทุกวัน (ทำการขาย) แต่อยู่ที่การควบคุมตำแหน่งและการวิเคราะห์แนวโน้มใหญ่ เพราะเมื่อเรามีสองสิ่งนี้ จะเข้าใจว่าทำไมต้องควบคุมสัดส่วนที่ถือไว้ในแต่ละวัน เพื่อตัดสินใจเลือกที่ต้องเก็บไว้: ต้องเก็บเฉพาะที่สอดคล้องกับแนวโน้มใหญ่ ต้องเก็บเฉพาะที่มีกำไรหรือใกล้เคียงกับกำไร ต้องเก็บเฉพาะการเทรดที่สามารถสร้างกำไรอย่างแน่นอน — ที่มีความสำเร็จเทียบเคียงกับสเปรด

ความมั่นใจในการตลาด

เมื่อเรามีการ “เหลือ” แบบนี้ เราจะมั่นใจ การควบคุมกลับของตลาด (ให้สิ่งต่าง ๆ กลับคืน) ซึ่งไม่ใช่เหมือนหลาย ๆ นักลงทุนที่มักจะถูก “ลากไปตามตลาด” หรือตกสู่การสูญเสียมากกว่านั้น ผู้ที่ไม่มีประสบการณ์เมื่อไม่มีการปฏิบัติจะไม่สามารถสร้างสิ่งเหล่านี้

นักลงทุนที่แท้จริงในตลาดแลกเปลี่ยนเงินตรา

มีนักเก็งกำไรหลายคนในตลาดแลกเปลี่ยนเงินตรา แต่ผู้ที่ยังยืนหยัดได้อย่างมั่นคงย่อมเป็นนักลงทุนที่มีเหตุผล เมื่อเรียนรู้ทฤษฎีการเปลี่ยนแปลงเงินย่อมเข้าใจประสบการณ์เหล่านี้ จะสามารถกลายเป็นนักลงทุนที่มีเหตุผลได้