กฎการเทรดที่มีประโยชน์: หลักการของจระเข้

เทรดเดอร์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลกมีกฎการเทรดที่เรียกว่า "หลักการของจระเข้" (Alligator Principle) หลักการนี้ถูกฝึกฝนและทำความเข้าใจอย่างต่อเนื่องก่อนที่จะเข้าสู่ตลาดจากเทรดเดอร์ที่ประสบความสำเร็จทุกคน

ความหมายของการต่อสู้

หลักการนี้มีต้นกำเนิดมาจากวิธีการจับเหยื่อของจระเข้: เหยื่อพยายามดิ้นรนมากขึ้นเท่าไหร่ จระเข้ก็จะได้ผลลัพธ์มากขึ้นเท่านั้น สมมติว่าจระเข้กัดเท้าของคุณ; มันกัดเท้าของคุณและรอให้คุณดิ้นออก หากคุณใช้แขนพยายามที่จะหลุดออกจากเท้า มันจะกัดเท้าและแขนของคุณไปพร้อมกัน คุณจะดิ้นมากขึ้นเพียงใด คุณก็จะติดอยู่มากขึ้นเท่านั้น

การตัดสินใจในตลาดการเงิน

ดังนั้น ถ้าจระเข้กัดเท้าของคุณ จำไว้ว่าคุณมีโอกาสมีชีวิตรอดเพียงทางเดียวคือการสละเท้าข้างหนึ่ง หากพูดในภาษาตลาด หลักการนี้คือเมื่อคุณรู้ว่าคุณทำผิดพลาด ให้จบการขาดทุนทันที! อย่าแสวงหาข้อแก้ตัว คาดหวัง หรือให้เหตุผลหรือทำสิ่งอื่นใด, รีบออกจากตลาด!

การตั้งจุดตัดขาดทุน

จริง ๆ แล้ว ไม่ว่าจะเป็นตลาดหุ้น ตลาด Forex หรือการเทรดออปชั่น เทคนิคการเทรดก็คล้ายกัน ความสำคัญของการ “ตั้งจุดตัดขาดทุน” มีเฉพาะคนจำนวนไม่มากที่สามารถ “เข้าใจ” ได้ ดังนั้นฉันจึงบอกได้ว่ามีคนเพียงไม่กี่คนที่ทำเงินในตลาดการเงิน “การตั้งจุดตัดขาดทุน” เปรียบเหมือนมีดที่คมมาก มันทำให้คุณเลือดไหล แต่ก็ทำให้คุณอยู่รอดได้โดยไม่บอบช้ำมากนัก; มันช่วยไม่ให้การขาดทุนของคุณขยายวงกว้างทำให้คุณมีโอกาสที่จะหาจุดที่น่าสนใจใหม่ๆ ต่อไป

ประสบการณ์ส่วนตัว

ในการอยู่รอดในตลาดการเงิน บางครั้งจำเป็นต้องใช้ความอดทน บางครั้งต้องใช้ความเชื่อมั่น แต่ความอดทนและความเชื่อมั่นไม่ได้หมายถึงความโชคดี นักลงทุนที่ไม่เข้าใจการตั้งจุดตัดขาดทุนมักจะพ่ายแพ้ด้วยความประมาท การประมาทคือศัตรูของการตั้งจุดตัดขาดทุน การตั้งจุดตัดขาดทุนคือพื้นฐานของศาสตร์ในการเก็งกำไร

ประสบการณ์ในปี 90

เราต้องเข้าใจเรื่องนี้ให้ลึกซึ้ง ซึ่งเป็นผลมาจากประสบการณ์ที่เจ็บปวด ในปี 90 ฉันดูแลการบริหารเงินทุนขนาดเล็กในบริษัท หลังจากที่มีผลกำไรดีจากหุ้น ในช่วงที่ตลาดหุ้นปรับตัว ฉันลงทุนในสัญญาฟิวเจอร์สสินค้า A ซึ่งปริมาณน้อยมาก แต่ไม่นานราคาก็เริ่มสูงขึ้นถึงจุดตัดขาดทุน อย่างไรก็ตาม ฉันไม่ได้ยอมรับการขาดทุน 10,000 บาท กลับไปสร้างตำแหน่งขายที่ใหญ่ขึ้นในราคาที่สูงขึ้น แต่ราคาก็ยังขึ้นต่อไป ทำอย่างไรดี? ฉันอิงตามข่าวการลดราคาของวัตถุดิบเพื่อสร้างตำแหน่งขนาดเล็กอีกครั้ง สุดท้าย ข่าวการลดการผลิตสินค้านั้นมา! ทุกครั้งที่ฉันพยายามที่จะช่วยเหลือ สถานการณ์กลับแย่ลง ตลาดจระเข้ในที่สุดก็จัดการเงิน 10,000 บาทของฉันให้เพิ่มเป็น 80,000 บาท เพียงเพราะฉันไม่ได้ปฏิบัติตามหลักการง่ายๆที่ฉันรู้

ประสบการณ์จากบริษัท

ในต้นปี 99 เมื่อบริษัทที่ฉันทำงานอยู่เริ่มสร้างตำแหน่งในหุ้นที่แสดงผลดีโดยผิดพลาด การใช้เทคนิคในการตั้งจุดตัดขาดทุนอย่างรวดเร็วทำให้เงินทุนถูกเบิกไปยังหุ้นใหญ่ในราคาต่ำและได้รับชัยชนะเชิงยุทธศาสตร์

การลงทุนและการตั้งจุดตัดขาดทุน

ทั้งหมดที่ฉันพูดเกี่ยวกับการตั้งจุดตัดขาดทุนเป็นสิ่งที่มีพื้นฐานจากการเก็งกำไรเพียงอย่างเดียว แต่การลงทุนที่แท้จริงในขั้นตอนการดำเนินการไม่ต้องตั้งจุดตัดขาดทุน ฉันพูดถึงเรื่องการตั้งจุดตัดขาดทุนไม่ใช่เพื่อกระตุ้นให้ผู้คนไปเก็งกำไร แต่เรื่องจริงในตลาดหลักทรัพย์ หากไม่เชื่อ คุณสามารถสอบถามนักลงทุนหรือผู้จัดการกองทุนทุกคน ว่าพวกเขาจริงๆแล้วลงทุนในตลาดหลักทรัพย์หรือไม่? สัดส่วนของพวกเขาสามารถเกิน 10% หรือไม่? คำตอบออกมาอย่างชัดเจน!

สิ่งที่นักลงทุนใหญ่ทำ

การลงทุนก็มีการตั้งจุดตัดขาดทุน แต่ในหลายๆ กรณีจะเรียกว่า "การทำกำไร" การตั้งจุดตัดขาดทุนในการลงทุนแตกต่างจากการตั้งจุดตัดขาดทุนในการเก็งกำไร การตั้งจุดตัดขาดทุนในการเก็งกำไรจะพิจารณาจากการเปลี่ยนแปลงของราคา; การตั้งจุดตัดขาดทุนในการลงทุนนั้นเกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงของพื้นฐาน นักลงทุนกล่าวว่าการลงทุนที่แท้จริงไม่ต้องตั้งจุดตัดขาดทุนตลอดไปนั้นไม่ถูกต้อง เพราะแม้แต่นักลงทุนที่ใหญ่อย่างวอร์เรน บัฟเฟตต์ ก็ยังตั้งจุดตัดขาดทุนเมื่อไร? เมื่อบริษัทที่พวกเขาลงทุนสูญเสียการเติบโตหรือลดลงพื้นฐาน!

การสนทนากับลูกค้า

เมื่อเร็วๆ นี้ เมื่อฉันคุยกับลูกค้าในห้องทำงานเกี่ยวกับปัญหาในการดำเนินการ ลูกค้าได้เน้นถึงความเสี่ยงและความไม่แน่นอนของตลาดอีกครั้ง และสรุปอย่างจริงจังว่า "ตลาดการลงทุนในหลักทรัพย์มีเพียงผู้ชนะและผู้แพ้ ไม่มีผู้เชี่ยวชาญ" ฉันบอกเขาอย่างจริงจังว่า “คุณพูดผิด”

ความเชี่ยวชาญในตลาด

ในเพื่อนร่วมงานในวงการไม่กี่คนที่ฉันรู้จัก มีผู้เชี่ยวชาญที่แท้จริงจำนวนมาก พวกเขามักจะมีการลงทุนหรือเก็งกำไรที่มีผลตอบแทนที่ดีและมั่นคงปีแล้วปีเล่า อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่เคยพูดคุยเกี่ยวกับปัญหาตลาดกับคนอื่นๆ และไม่เคยออกความคิดเห็นเกี่ยวกับหุ้น ฉันสามารถบอกความลับให้แก่นักลงทุนทุกท่านว่าผู้เชี่ยวชาญในตลาดคือผู้ที่ทำมากกว่าพูด ในขณะที่นักวิเคราะห์หุ้นมักพูดมากแต่ทำได้ไม่ดี