การเกิดคำสั่งขาดทุน

การเกิดคำสั่งขาดทุนมีสาเหตุมาจากสี่ประการหลัก ได้แก่ หนึ่ง มองทิศทางผิด เมื่อเข้าตลาดแล้วสถานการณ์ไม่เป็นไปตามที่คาดหวัง แต่กลับพุ่งตรงไปที่จุดหยุดขาดทุน สอง จุดหยุดขาดทุนไม่เหมาะสม สถานการณ์ไม่เป็นไปตามที่คาดหวัง แต่ก่อนที่จะวกกลับไปที่จุดทำกำไร กลับมีการทิ้งช่วงจากการย้อนกลับซึ่งทำให้คำสั่งหยุดขาดทุนถูกตัดทิ้งไป สาม ราคาที่เข้าตลาดไม่เหมาะสม การเข้าตลาดที่ตรง ขัดกับแนวโน้ม หรือต่อให้เป็นไปตามแนวโน้ม แต่เข้าตลาดในช่วงที่ราคาพุ่งเร็วเกินไป ส่งผลให้มีความเสี่ยงในการกลับตัว และการหยุดขาดทุนถูกบังคับให้หยุดระยะกว้าง และสี่ จุดทำกำไรตั้งไว้ไกลเกินไป สถานการณ์อาจไม่ถึงจุดทำกำไรที่คาดไว้และเดินหวนกลับมาที่จุดหยุดขาดทุนหรือคล้อยอยู่กลางอากาศ

วิธีการแก้ไข

วิธีการแก้ไขปัญหานี้:

ปัญหาที่หนึ่ง: ในตลาดที่เป็นเทรนด์ ให้ทำตามแนวโน้ม พร้อมระมัดระวังในจุดที่มีพลังหรือแนวรับที่สำคัญ ในตลาดที่เคลื่อนตัวเป็นการกระเพื่อม ให้หยุดพักการเทรดหรือวางคำสั่งที่จุดเปลี่ยนของแนวโน้ม

ปัญหาที่สอง:

1. จุดหยุดขาดทุนต้องมีพื้นฐานทางเทคนิค เช่น จุดสูงสุดก่อนหน้า หรือเส้นแนวโน้ม และควรรักษาระยะห่างไว้ระหว่าง 5 ถึง 30 จุด ตามสภาวะของตลาด ในตลาดที่เป็นเทรนด์ปกติสามารถปล่อยระยะน้อยกว่าได้ ตรงข้าม หากมีแนวโน้มที่เร็วเกินไปหรือในตลาดที่สั่นคลอนควรปล่อยระยะมากขึ้น

2. ใช้การหยุดขาดทุนแบบผสม สามารถเพิ่มขนาดบางส่วนได้ แต่ไม่เพิ่มอีกบางส่วน

3. ตั้งคำสั่งหยุดขาดทุนตามการติดตามเพื่อลดความเสี่ยงในการขาดทุน

ปัญหาที่สาม:

1. ราคาตลาดไม่เหมาะสมห้ามเข้าสู่ตลาดโดยก้าวร้าว ควรทำนายจุดที่จะไม่เกิดการแตกออก และใช้จุดดังกล่าววางคำสั่งเข้าไปในตลาด

2. การคาดเดาจุดแตกต้องดูกรอบเวลาสั้น เพื่อหาจุดที่มีความสำคัญของแนวต้านหรือแนวรับ

ปัญหาที่สี่:

1. จุดทำกำไรต้องมีพื้นฐานทางเทคนิค เช่น จุดสูงสุดก่อนหน้าหรือเส้นแนวโน้ม และควรรักษาระยะห่างไว้ที่ 5 ถึง 30 จุด ตามสภาวะของตลาด

2. ใช้การทำกำไรแบบผสม ควรทำกำไรบางส่วนล่วงหน้า

3. ใช้การติดตามทำกำไร

4. ควรคาดการณ์ระยะเวลาที่จะไปถึงจุดทำกำไรและเงื่อนไขการเปลี่ยนทิศทาง เมื่อตั้งคำสั่งแล้วหากหนึ่งในสองเงื่อนไขถูกต้องแต่ไม่ได้กำไร ควรพิจารณาตลาดใหม่อีกครั้ง และดูเหมือนว่าได้ทำการเทรดเสร็จสิ้นและวางคำสั่งใหม่ ตั้งค่าจุดหยุดขาดทุนและจุดทำกำไรใหม่ หรือแม้กระทั่งพิจารณาปิดตำแหน่งก่อน