แนวทางการหยุดขาดทุนในตลาดจริง

ในการดำเนินการในตลาดจริง การหยุดขาดทุนเป็นปัญหาสำคัญที่การวิเคราะห์ทางเทคนิคต้องแก้ไข เราเคยพบกับสถานการณ์แบบนี้: ถึงแม้ว่าฉันจะทำตามแนวโน้ม แต่ก็ยังต้องหยุดขาดทุนอย่างต่อเนื่อง คิดว่าตลาดจะเริ่มขึ้นอีกครั้ง แต่เมื่อกำหนดจุดหยุดขาดทุนและตามตามนั้น ราคากลับลดลงอีก ทำให้ทำให้จุดหยุดขาดทุนถูกกระตุ้นและเมื่อพยายามตามต่อไปก็ต้องหยุดขาดทุนออกอีก เมื่อฉันยังลังเล ราคากลับเริ่มขึ้น เมื่อรู้ตัว ราคาก็ไม่เหมาะสมที่จะเข้าไปลงทุน ดังนั้นฉันจึงคิดว่าถ้าฉันไม่ตั้งจุดหยุดขาดทุน ฉันสามารถหยุดเมื่อรู้ว่าทิศทางคำสั่งผิดหรือไม่ ไม่ต้องหยุดตามระดับจุดได้หรือไม่? คำกล่าวนี้ถูกต้องหรือไม่? ลองดูตัวอย่างบางอย่าง:

ตัวอย่างของเพื่อนที่ประสบความสำเร็จ

เพื่อนของฉันคนหนึ่งสามารถทำกำไรได้เป็นเวลานานและมีอัตราความสำเร็จสูง โดยเห็นว่าเขาแทบไม่เคยขาดทุนเลย ดังนั้นวิธีการค้าของเขาควรสูงกว่าคนอื่นเป็นอย่างมาก ในปี 2005-2007 เขามักจะทำการซื้อขายในทางบวกเป็นหลักและขาดทุนอย่างน้อย ทำให้อัตราความสำเร็จสูงถึง 90% แต่การซื้อขายของเขาไม่ใช่การลงทุนในระยะกลางถึงยาว เขาใช้เวลาเพียงหนึ่งหรือสองสัปดาห์ในการถือครอง ดังนั้นไม่ถือว่าเป็นการปฏิบัติตามแนวโน้ม ภายในเวลาสองปี เขาสามารถเริ่มจาก 50,000 จนถึง 5,000,000 โดยไม่รวมเงินที่เขาใช้จ่ายไปซื้อบ้าน ฯลฯ อย่างไรก็ตาม ในครึ่งหลังของปี 2008 แนวโน้มเริ่มเปลี่ยน เมื่อเขาทราบถึงข้อผิดพลาด เขาจึงได้ออกจากตลาด 5,000,000 เหลือเพียง 500,000 ซึ่งเป็นการหยุดขาดทุนครั้งใหญ่ครั้งหนึ่ง

การฟื้นตัวในปี 2009

ในปี 2009 ปาฏิหาริย์เกิดขึ้นในช่วงที่ตลาดฟิวเจอร์สมีการกลับตัวเป็นรอบเขา ยังคงมีมุมมองเชิงบวกและสามารถชนะต่อเนื่องกว่า 10 ครั้ง (ในรูปแบบของการหมุนเวียน) ทำให้เงินทุนเพิ่มขึ้นเป็น 3,000,000 โดยปราศจากการหยุดขาดทุน เขาเห็นได้ชัดว่าความคิดของเขาต่างจากลูกค้าส่วนใหญ่ที่ตั้งจุดหยุดขาดทุนเพื่อเข้าตลาด เขากำหนดแนวโน้มให้ชัดเจน ตราบใดที่แนวโน้มยังไม่เปลี่ยนแปลง การเคลื่อนไหวของราคาไม่ว่าจะแปรผันอย่างไรเขาก็ไม่ออกจากสัญญา แม้จะมีการเคลื่อนไหวอย่างรุนแรง ในขณะที่ลูกค้ารายอื่นยังคงถูกบังคับให้หยุดขาดทุน แต่กลยุทธ์ของเขาส่งผลดีต่อผลกำไรของเขามาก

การหยุดขาดทุนและความเสี่ยง

อย่างไรก็ตามเรื่องนี้ยังไม่จบ หลังจากการปรับตัวครั้งใหญ่ในปี 2009 สินค้าในฟิวเจอร์สหลายรายการเริ่มมีความกดดันและอยู่ในช่วงการเคลื่อนไหวระยะยาว เขายังคงมีมุมมองเชิงบวกอีกครั้ง และเมื่อผิดพลาดก็หยุดขาดทุน หากเขาผิดพลาดอีกครั้ง ต้องหยุดขาดทุนเป็นครั้งที่สองหรือสาม ผลการลงทุนจาก 300,000 แทบจะเหลือเพียง 100,000 เท่านั้น แม้ว่าการซื้อขายข้ามทิศทางจะเป็นสาเหตุที่ชัดเจนของการล้มเหลว แต่การหยุดขาดทุนหลังจากตระหนักว่าผิดแสดงออกถึงความเสียหายที่เกิดจากสองข้อผิดพลาดที่ไม่ได้ควบคุมได้อย่างชัดเจน ทำให้จากกำไรจำนวนมากกลายเป็นศูนย์

หลักการจัดการความเสี่ยง

ทุกคนคงรู้หลักการสำคัญสองประการของการจัดการเงิน: หนึ่งคือ จำกัด การขาดทุนให้น้อยที่สุด และทำให้ผลกำไรที่ได้เพิ่มขึ้นอย่างมาก ซึ่งก็คืออัตราส่วนกำไรและขาดทุนต้องมากกว่า 3/1 สองคือ ต้องจำกัดการขาดทุนที่ทุกตำแหน่ง โดยไม่ให้การขาดทุนใดๆ เกิน 1/20 ของทุนทั้งหมด (อาจารย์ที่ใช้กันทั่วไป) เป็นที่ชัดเจนว่าการหยุดขาดทุนที่ใหญ่เกินไปละเมิดหลักการนี้อย่างสิ้นเชิง

ข้อความสุดท้ายเกี่ยวกับการหยุดขาดทุน

นอกจากนี้ ใครจะกล้ารับประกันว่าวิธีการนี้จะไม่เกิดข้อผิดพลาด เวลาที่คุณคิดว่าทิศทางเริ่มต้น กลับกลายเป็นการเคลื่อนไหวในทิศทางตรงกันข้ามไม่ใช่เรื่องแปลกใหม่ การหยุดขาดทุนหลังจากที่ตระหนักว่าผิดต้องหมายถึงตลาดได้เคลื่อนที่ไปแล้ว ระดับเลเวอเรจที่สูงมากในตลาดฟิวเจอร์สจะทำให้คุณสูญเสียอย่างมหาศาล อาจนำไปสู่ความล้มเหลวที่จะกลับมาอีกครั้ง ซึ่งก็ไม่แตกต่างจากการไม่ตั้งจุดหยุดขาดทุน ฉันสามารถพูดได้ว่า หากฉันรอให้ออกแบบแล้วพิสูจน์ว่าฉันผิด ฉันทำผิดไปแล้วเท่าไหร่ แล้วเพียงเพราะฉันปฏิบัติตามจุดหยุดขาดทุน ฉันจึงมีโอกาสที่จะรักษาทุนของฉันไว้ ซึ่งกลายเป็นหลักการอยู่รอดเบื้องต้นของตลาดฟิวเจอร์ส การหยุดขาดทุนคือการอยู่รอด ฉันจึงเห็นด้วยอย่างยิ่งกับการลดทอนความสำคัญของการหยุดขาดทุน

การหยุดขาดทุนและการจัดการเงิน

การหยุดขาดทุนจะต้องเป็นการหยุดขาดทุนทางเทคนิค ไม่ใช่การหยุดขาดทุนตามระดับจุด ฉันเชื่อว่าการหยุดขาดทุนควรสอดคล้องตามข้อกำหนดการจัดการเงิน โดยการกำหนดการสูญเสียสูงสุดที่สามารถทนได้ จากนั้นจึงกำหนดจุดเข้าซื้อขายและจุดหยุดขาดทุน ซึ่งการกำหนดจุดหยุดขาดทุนตามระดับเทคนิคจะทำให้การขาดทุนนี้มีการขยายใหญ่เกินไป และใครจะกล้ารับประกันว่าจุดนี้มีความสำเร็จสูงกว่า

สรุปหลักการหยุดขาดทุน

ข้อควรจำคือ จำกัด การสูญเสียให้ต่ำที่สุดในการซื้อขายแต่ละครั้ง เพราะการเข้าตลาดแต่ละครั้งเป็นเพียงสมมติฐาน ไม่อาจเกิดขึ้นได้ตามที่คาดการณ์ ทำให้จุดหยุดขาดทุนทางเทคนิคก็เป็นเพียงสมมติฐาน ไม่มีความหมายที่เชื่อมั่นได้ ในความจริงสำหรับฉัน การหยุดขาดทุนไม่ใช่เพราะฉันมองการเคลื่อนไหวผิด แต่ฉันเลือกที่จะหยุดขาดทุนเพื่อควบคุมความเสี่ยงและการขาดทุน การควบคุมความเสี่ยงนั้นสำคัญกว่าผลตอบแทนที่ได้