การค้าเป็นการกระทำที่สมัครใจ

การค้าเป็นการกระทำที่สมัครใจในการซื้อขาย มันถูกทำให้เกิดขึ้นผ่านกระบวนการของการแลกเปลี่ยนสินค้า หรือการแลกเปลี่ยนด้วยสื่อการซื้อขายทั่วไป ผู้ค้าแปรงขายสินค้าที่เกินความต้องการและซื้อล่วงหน้าสิ่งที่ต้องการมากขึ้น ผ่านการค้า กฎของการลดลงในผลประโยชน์ขอบเขตในเศรษฐศาสตร์เกิดขึ้น ผู้คนในขณะที่ความมั่งคั่งเพิ่มขึ้น ได้เพิ่มประโยชน์ค่าของสินค้าและยังสามารถลดความเสี่ยงในชีวิตทางเศรษฐกิจของมนุษย์ ซึ่งช่วยดึงพลังใหม่เข้าสู่ความเจริญทางสังคมและเศรษฐกิจ ในอดีต มนุษย์มีแนวโน้มที่จะไม่สามารถอุดมสมบูรณ์ได้โดยการละเมิดหรือเป็นเจ้าของทรัพย์สินของผู้อื่น

การค้าในตลาดการเงิน

ในตลาดการเงิน การค้ามีลักษณะที่สูงขึ้น มันเป็นกระบวนการที่ใช้งบประมาณเป็นสื่อกลาง โดยใช้วิธีการอิเล็กทรอนิกส์ในการซื้อขายสัญญาสินค้าชนิดหนึ่ง โดยวิธีการเสี่ยงโชคอย่างการซื้อขายต่ำขายสูง เพื่อให้ได้กำไรจากความเสี่ยง โดยทั่วไปแล้ววัตถุประสงค์และประโยชน์ของการค้าเหล่านี้มีความคล้ายคลึงกัน ความแตกต่างคือ รูปแบบการค้ามักจะเน้นไปที่ประโยชน์ ในขณะที่การค้าในตลาดการเงินจะมุ่งเน้นไปที่การควบคุมราคาในเวลา

ความเสี่ยงในกิจกรรมทางเศรษฐกิจ

ความจริงที่ทุกคนรู้คือ กิจกรรมทางเศรษฐกิจของมนุษย์ทุกอย่างมีความเสี่ยง ตลาดการเงินมีลักษณะที่สำคัญคือความสมดุลระหว่างความเสี่ยงและผลตอบแทน ไม่มีความเสี่ยงก็ไม่มีผลตอบแทน; ความเสี่ยงที่สามารถทนได้ก็จะได้ผลตอบแทนที่สอดคล้องกันอยู่เสมอ ในตลาดนี้ นักลงทุนที่มีเหตุผลทุกคน ล้วนแต่มีวัตถุประสงค์ในการทำกำไร ทุกคนเชื่อว่านี่คือสิ่งที่ไม่มีใครสามารถสำรวจได้ แต่ตลาดการเงินไม่ได้เป็นเครื่องจักรที่สมบูรณ์แบบ ที่สามารถสร้างประโยชน์ให้กับนักลงทุนทุกคนได้ มันเป็นสถานที่ที่นักลงทุนจำนวนมากสามารถสูญเสียเงินได้

การเลือกในตลาด

การค้าเป็นเกมแห่งการเลือก สำหรับคำถามเดียวกัน คำตอบของนักลงทุนจะเปลี่ยนแปลงไปตามวิธีการถาม การเปลี่ยนแปลงวิธีการเลือกจะสามารถเปลี่ยนแปลงความรู้สึกและพฤติกรรมของนักลงทุนได้ ทำให้นักลงทุนจากผู้ที่ชอบความเสี่ยงกลายเป็นผู้ที่ไม่ชอบความเสี่ยง โดยทั่วไปแล้ว ในกรณีที่เกี่ยวกับการสูญเสีย นักลงทุนจะกลายเป็นผู้ที่ชอบความเสี่ยง; แต่เมื่อเกี่ยวข้องกับผลกำไร นักลงทุนก็จะกลายเป็นผู้ที่ไม่ชอบความเสี่ยง

อารมณ์ในตลาดการเงิน

ในตลาด ทุกนักลงทุนล้วนได้รับอิทธิพลจากอารมณ์ของตนเองและพฤติกรรมของคนอื่น มีคนที่มองโลกในแง่ดี มีคนที่มองโลกในแง่ร้าย คนมองโลกในแง่ดีจะมักประเมินราคาสูงเกินไป ในขณะเดียวกันคนมองโลกในแง่ร้ายก็จะมักประเมินราคาต่ำเกินไป จากนี้จึงสามารถสรุปได้ว่า สำหรับนักลงทุนส่วนใหญ่ “ความคาดหวังมักไม่สามารถเกิดขึ้นได้”

การควบคุมความเสี่ยง

ไม่ว่าหนักแน่นแค่ไหน แต่การเดายังคงมีแนวโน้มที่จะผิดพลาด เป้าหมายของนักลงทุนคือกำไรจากความเสี่ยง ในตลาด มีความเสี่ยงเป็นสิ่งสำคัญ ตลาดที่ไร้ความมั่นใจจะทำให้การพัฒนาของมนุษย์สูญหายไป