การกำหนดนักลงทุนที่เก่ง

การนิยามนักลงทุนที่เก่งคือการได้รับผลตอบแทนจากการลงทุนอย่างมีเสถียรภาพและต่อเนื่องเป็นปี ๆ โดยไม่ใช่การร่ำรวยเพียงชั่วข้ามคืน การทำกำไรอย่างต่อเนื่องคือจุดมุ่งหมาย เป้าหมายสูงสุดของการลงทุนควรมาจากการสะสมผลกำไรที่ต่อเนื่องภายใต้ความเสี่ยงต่ำและระยะยาว วิชาชีพนักลงทุนควรเน้นการทำกำไรที่เชื่อถือได้ ในขณะที่ผู้ที่ลงทุนแบบสมัครเล่นต่างมักจะมุ่งเน้นไปที่การหาผลกำไรสูงสุด ณ ช่วงเวลานั้น

การซื้อขายที่มักกลายเป็นปัญหา

การลงทุนที่พึ่งพาการเปิดสถานะขนาดใหญ่และการซื้อขายบ่อยครั้งมักแสดงถึงนักลงทุนสมัครเล่น ซึ่งทั้งสองจะมีปฏิสัมพันธ์ซึ่งกันและกันอย่างยิ่ง การมีความอดทน มั่นใจ และมุ่งมั่นในการสะสมความสำเร็จคือทัศนคติที่แท้จริงสำหรับนักลงทุนระดับมืออาชีพ

การควบคุมความเสี่ยง

ความสามารถในการกำหนดขอบเขตของความเสี่ยงในการลงทุนแต่ละครั้งและซื้อต่อทั้งหมดคือจุดที่แยกระหว่างผู้ชนะและผู้แพ้ ท้ายที่สุดความสำเร็จแห่งสามัญสำนึกจากเวลาและการพิจารณาคือสิ่งที่สำคัญมากที่สุด ส่วนตลาดเองคือปัจจัยที่คอยกำหนดผลลัพธ์ ดังนั้นการสร้างความสำเร็จจึงควรขึ้นอยู่กับการวิเคราะห์ที่ถูกต้องและการทดลอง

การควบคุมอารมณ์และความคิด

นักลงทุนที่ประสบความสำเร็จต้องเข้าใจถึงความสำคัญของการควบคุมอารมณ์ การตัดสินใจที่เกิดจากอารมณ์มักจะนำไปสู่ความล้มเหลว การส่งเสริมการลงทุนอย่างมีเหตุผลและการวางแผนยาวนานจะนำมาซึ่งความสำเร็จ ถ้าหากเราสามารถควบคุมจิตใจและความรู้สึกของเราให้สงบมีเหตุผลได้

การสร้างระบบในการลงทุน

สิ่งที่สำคัญอีกประการหนึ่งคือการพัฒนาระบบการลงทุนที่เหมาะสมและมีความยั่งยืน ระเบียบวินัยในการซื้อขายรวมถึงการประเมินความเสี่ยงเฉพาะตัวคือกุญแจสำคัญต่อความสำเร็จในระยะยาว

การจดจ่อกับกระบวนการ

เมื่อทำการซื้อขายนั้น สิ่งสำคัญคือการโฟกัสที่การปฏิบัติตามแผนมากกว่าผลกำไรและการสูญเสีย ความสำเร็จในตลาดไม่ใช่เกี่ยวกับการเลือกถูกจุดซื้อเท่านั้น แต่เป็นการสร้างระบบที่มั่นคงและยั่งยืนเพื่อรับมือกับความไม่แน่นอนในตลาด