การตั้งจุดตัดขาดทุนด้วยการวิเคราะห์ทางเทคนิค

การรวมการตั้งจุดตัดขาดทุนเข้ากับการวิเคราะห์ทางเทคนิค จะช่วยตัดทอนการเคลื่อนไหวของตลาดที่เป็นสุ่มสี่สุ่มห้า และตั้งจุดตัดขาดทุนที่ระดับเทคนิคที่สำคัญ เพื่อหลีกเลี่ยงการขาดทุนที่ขยายใหญ่ขึ้น โดยทั่วไปแล้ว การใช้เทคนิคการตั้งจุดตัดขาดทุน คือการใช้การขาดทุนเล็กน้อยเพื่อเดิมพันกำไรที่มากกว่า โดยการวิเคราะห์รูปแบบการเคลื่อนไหวของราคา หากพบว่าราคาเกิดการแตกพ้อย ให้ทำการตัดขาดทุนอย่างแน่วแน่.

การตัดขาดทุนในตลาด

ในทางปฏิบัติ นักลงทุนที่หลังจากตัดขาดทุนแล้ว ต้องระวังไม่ให้แตะต้องมีดที่ใช้ตัด เพราะหลังจากราคาหุ้นตั้งแนวโน้มลงแล้ว จะต้องเก็บรักษาเงินไว้ให้แน่นหนา เมื่ออยู่ในแนวโน้มขาลง และออกมาต่อสู้เพื่อการฟื้นตัวเหมือนการเล็มเลือดจากคมมีด โดยเฉพาะในกรณีที่มีการลดลงแบบเล็กน้อยและสลับกัน เช่น ในกรณีที่ไม่มีปริมาณซึ่งทำให้นักลงทุนมีความรู้สึกผิดพลาดที่จะหยุดการลดลง จากนั้นจึงพลาดโอกาสในการตัดขาดทุนอย่างรวดเร็ว.

วิธีการตั้งจุดตัดขาดทุนพื้นฐาน

วิธีการตั้งจุดตัดขาดทุนตามแนวโน้มรวมถึงการที่ราคาหุ้นมีการทำลายแนวโน้มอย่างมีประสิทธิภาพ; การที่ราคาหุ้นมีการทำลายแนวเส้นน้ำหนักของเกนน์ที่ระดับ 1×1 หรือ 2×1; และการที่ราคาหุ้นมีการทำลายเส้นล่างของช่องเคลื่อนไหวที่มีขาขึ้น.

วิธีการตัดขาดทุนตามรูปแบบ

วิธีการตัดขาดทุนตามรูปแบบรวมถึงการที่ราคาหุ้นทำลายแนวเส้นคอที่เป็นรูปแบบหัวไหล่, แบบ M, และแบบโค้ง; การที่มีการเปิดช่องลดลงไปด้วย.

วิธีการตัดขาดทุนตามกราฟแท่ง

วิธีการตัดขาดทุนตามกราฟแท่งรวมถึงการปรากฏของกราฟแท่งแบบสองขาลงที่มีขาขึ้นในระหว่าง, หรือการปรากฏของหนึ่งขาลงที่ทำให้เส้นสามเส้นชัดเจน, และกราฟแท่งที่เป็นสัญลักษณ์ของการสุดยอดเช่น ดาวตก, พุ่งเข้าหาศีรษะ, ดาวยิง, การบินคู่, และอีกมากมาย.

วิธีการตัดขาดทุนจากแนวรับ

วิธีการตัดขาดทุนจากแนวรับมักจะเกี่ยวกับพื้นที่ที่มีการซื้อขายหนาแน่น ซึ่งจะมีผลต่อราคาหุ้นโดยตรง ถ้าหากมีพื้นฐานที่แข็งแกร่งซึ่งถูกทำลายลง จะมักจะมีการเปลี่ยนจากพื้นที่สนับสนุนไปสู่อุปสรรค; การตั้งจุดตัดขาดทุนตามพื้นที่การซื้อขายหนาแน่น ถ้ามีการทำลายระดับจะต้องตัดขาดทุนทันที.

การใช้ค่าเฉลี่ยในการตั้งจุดตัดขาดทุน

โดยทั่วไปแล้ว MA10 สามารถรักษาแนวโน้มระยะสั้น, MA20 หรือ MA30 สามารถรักษาแนวโน้มระยะกลาง, MA120, MA250 สามารถรักษาแนวโน้มระยะยาว. หากคุณเป็นนักลงทุนระยะสั้น สามารถใช้ MA10 เป็นจุดตัดขาดทุน; หากเป็นนักลงทุนระยะยาว สามารถใช้ MA120, MA250 เป็นจุดตัดขาดทุน; สำหรับนักลงทุนระยะกลาง MA20 มีความสำคัญยิ่งในทางปฏิบัติ.

การใช้ดัชนีในการตั้งจุดตัดขาดทุน

วิธีการตั้งจุดตัดขาดทุนจากดัชนีจะขึ้นอยู่กับสัญญาณขายที่เกิดจากดัชนีทางเทคนิค ซึ่งได้แก่: MACD ปรากฏเส้นแท่งสีเขียวและเกิดการข้ามลง; SAR ลดลงทำให้จุดเปลี่ยนที่กลับทิศทางและกลายเป็นสีเขียว เป็นต้น. ที่ง่ายที่สุดและใช้งานได้จริงคือ การใช้ SAR ซึ่งเป็นระบบการหาจุดตัดขาดทุนแบบพาราโบล่า. SAR เหมือนเป็นผู้พิทักษ์ราคาหุ้น หากมีการพุ่งขึ้นไม่ทันหรือราคาหุ้นกลับทิศลง SAR จะจับตามองอย่างใกล้ชิด และถ้าหากราคาหุ้นลดลงต่ำกว่า SAR ก็จะเป็นสัญญาณที่ดีในการปิดสถานะ.