ที่มาของทฤษฎีกราฟแท่งเทียน

ทฤษฎีกราฟแท่งเทียนมีต้นกำเนิดจากประเทศญี่ปุ่น และเป็นหนึ่งในวิธีการวิเคราะห์ทางเทคนิคที่เก่าแก่ที่สุด ในปี ค.ศ. 1750 ชาวญี่ปุ่นเริ่มใช้แท่งเทียนเพื่อวิเคราะห์ฟิวเจอร์สข้าว โดยกราฟแท่งเทียนมีลักษณะการคิดเชิงภาพที่ชาวตะวันออกถนัด แต่ไม่มีการคำนวณตามหลักการอนุกรมที่มักใช้ในเทคนิคของชาวตะวันตก ดังนั้นการใช้กราฟแท่งเทียนจึงยังคงต้องขึ้นอยู่กับความรู้สึกส่วนบุคคลอยู่มาก สำหรับผู้เริ่มต้นที่ต้องเผชิญกับชุดแท่งเทียนต่างๆ อาจรู้สึกสับสน แต่การสรุปเป็นสิ่งที่สำคัญ ผู้เขียนจึงได้รวบรวมหลักการสำคัญของกราฟแท่งเทียนไว้ในสามเทคนิคง่ายๆ ดังนี้

เทคนิคแรก: ดูแนวโน้มแท่งเทียน

แท่งเทียนแต่ละแท่งจะบ่งบอกถึงทิศทางแนวโน้ม โดยแท่งเทียนบวก (แท่งเทียนที่มีราคาเปิดต่ำกว่าราคาเริ่มต้น) บ่งบอกถึงการขึ้นของราคา ในขณะที่แท่งเทียนลบ (แท่งเทียนที่มีราคาเปิดสูงกว่าราคาเริ่มต้น) บ่งบอกถึงการลง โดยในกรณีของแท่งเทียนบวก เมื่อราคาปิดสูงกว่าราคาเปิด แสดงว่าผู้ซื้อมีอำนาจเหนือกว่าผู้ขาย ตามกฎของฟิสิกส์ แท่งเทียนบวกจะบอกถึงการที่ราคายังคงมีแนวโน้มขึ้นในช่วงถัดไป ส่วนแท่งเทียนลบจะบ่งบอกถึงการลดลงต่อไป

เทคนิคที่สอง: ดูความยาวของเงาแท่งเทียน

เงาของแท่งเทียนแสดงถึงสัญญาณการกลับตัว โดยเงาที่ชี้ในหนึ่งทิศทางยิ่งยาว ยิ่งไม่เอื้ออำนวยต่อการเปลี่ยนแปลงของราคานั้น ตัวอย่าง เช่น ถ้าเงาบนยาวจะไม่เอื้อต่อการขึ้นของราคา ในขณะที่เงาล่างยาวจะไม่เอื้อต่อการลดลงของราคา หากมองที่เงาบน หลังจากการต่อสู้ระหว่างผู้ซื้อและผู้ขาย ผู้ซื้ออาจจะต้องแพ้และราคาจะมีแนวโน้มปรับตัวลง

เทคนิคที่สาม: ดูขนาดของแท่งเทียน

ขนาดของแท่งเทียนบ่งบอกถึงพลังงานภายใน ยิ่งแท่งเทียนมีขนาดใหญ่ แนวโน้มการขึ้นหรือลงจะยิ่งชัดเจน หากพิจารณาแท่งเทียนบวก ขนาดของแท่งเทียนจะบ่งบอกถึงแรงผลักดันในการขึ้นราคา ถ้าแท่งเทียนมีขนาดใหญ่ สื่อถึงว่ามีพลังในการตลาดมากขึ้น เช่นเดียวกับในฟิสิกส์ แรงเฉื่อยของวัตถุที่มีมวลมากและเคลื่อนที่เร็วจะมีแรงผลักดันมากขึ้น

สรุป

เทคนิคสามข้อที่แสนง่ายนี้สามารถนำไปใช้ในการวิเคราะห์กราฟแท่งเทียนรายวัน รายสัปดาห์ รายเดือน หรือแม้แต่รายปี รวมถึงการประเมินแท่งเทียนสองสามหรือ N แท่ง โดยใช้การซ้อนทับแท่งเทียน N แท่งสำหรับการวิเคราะห์ในขั้นถัดไป