บทนำ

“ถ้าคุณไม่ใช่นักล่า คุณก็ต้องเป็นเหยื่อ” เป็นสำนวนที่มาจากที่ราบแอฟริกา ความหมายของมันเด่นชัดมาก จนเป็นที่นิยมในรายการสารคดีสัตว์และธรรมชาติทางทีวีต่างๆ ดิฉันมักไม่เข้าใจในตอนเด็ก แต่เมื่อโตขึ้น โดยเฉพาะเมื่อทำการซื้อขายฟอเร็กซ์ จึงได้เข้าใจมากขึ้น ความจริงแล้ว การแข่งขันในที่ราบแอฟริกากับตลาดฟอเร็กซ์มีความคล้ายคลึงกันมาก - แสนจะโหดร้ายและเต็มไปด้วยภูมิปัญญา

การแข่งขันในตลาด

ผู้ที่เคยดูรายการอย่าง "มนุษย์และธรรมชาติ" หรือ "โลกสัตว์" อาจเข้าใจได้ว่าที่ราบและตลาดฟอเร็กซ์มีความคล้ายกัน อย่างเช่นที่ราบเต็มไปด้วยสัตว์ ในขณะที่ตลาดฟอเร็กซ์เต็มไปด้วยเงิน แน่นอนว่าทั้งสองสถานที่มีนักล่าด้วย ณ จุดนี้ขอให้จินตนาการในมุมมองของสิงโตนักล่าในที่ราบสักหน่อย! สิงโตตัวเล็กที่เลิกให้นมแล้ว วิ่งอยู่ท่ามกลางทุ่งหญ้าเห็นมุมมองอันกว้างใหญ่ อาหารมีอยู่ทั่วไป ไม่ว่าจะเป็นเนื้อวัว เนื้อแกะ เนื้อกวาง และเนื้อม้า... ตื่นเต้นจนอยากจับสัตว์ทุกตัวที่เห็น ทว่าสุดท้ายแทบจะจับอะไรไม่ได้ บางทีอาจโชคดีเจอควายป่าตายหรือจับกระต่ายสักตัว แต่โอกาสนั้นน้อยนิด

การเติบโตของนักล่า

เมื่อเวลาผ่านไป สิงโตค่อยๆ โตขึ้นและกลายเป็นนักล่าที่เป็นผู้ใหญ่แน่นอน พวกมันยังคงรู้ว่าที่ราบเต็มไปด้วยสัตว์ แต่สิ่งที่พวกมันเข้าใจได้คือ สัตว์กินพืชเหล่านั้นไม่ใช่ของที่สามารถจับได้อย่างง่ายดาย ประสบการณ์ในอดีตแสดงให้เห็นว่าบางตัวที่เข้าจับเนื้อวัวป่าจ่ายราคาแพงเพราะถูกจะงอยเขาของวัวป่าผ่าอากาศและล้มลงถึงแก่ชีวิต นอกจากนี้ยังมีกลุ่มวัวป่าที่เหยียบคนจนตาย

กลยุทธ์การล่า

การล่าด้วยวิธีที่ผิดนั้นเสี่ยงซึ่งมีความเสี่ยงสูง สงครามของนักล่านั้นต้องอาศัยความอดทนและการรอคอย หลังจากเสียเวลาไปมากๆ สิงโตได้เรียนรู้ที่จะคอยสังเกตและหาช่องทาง การค้นหาสิ่งที่อ่อนแอในกลุ่มเหล่านั้นจะทำให้เส้นทางการจับมีโอกาสสูงมาก

การลงทุนที่ถูกต้อง

ในตลาดฟอเร็กซ์ เหรียญยูโรเหมือนกับวัวป่า ขณะที่เยนญี่ปุ่นเหมือนกับหมูป่า ปอนด์อังกฤษเป็นเหมือนกับตัวม้าท่า ในขณะที่ดอลลาร์ออสเตรเลียมีลักษณะเหมือนกับจิงโจ้ คุณคือผู้ล่าหรือไม่? เมื่อคุณวิเคราะห์ข้อมูลข้อมูลคุณอาจจะได้สัญญาณการซื้อขายของยูโร เหมือนกับนักล่าสิงโตที่พบกลุ่มวัวป่าที่อ่อนแอ ตอนนั้นคือเวลาที่ต้องออกล่าและตั้งตำแหน่ง

การออกจากการลงทุน

การออกจากการล่าแบ่งออกเป็นสามประเภท: ประเภทแรกคือการออกจากการค้าตามเป้าหมาย เมื่อได้รับผลกำไรแล้วออกจากตลาดอีกประเภทหนึ่งคือการออกโดยไม่ตั้งใจเพราะไม่สามารถจับสัตว์ได้ อาจใช้พลังงานและเวลาไปเพียงเล็กน้อยและการหยุดการขาดทุนอยู่ที่ประมาณ 1% ถือเป็นเรื่องที่สามารถยอมรับได้ ประเภทสุดท้ายคือการออกโดยตั้งใจ หากคุณไม่ได้จับสัตว์ในระยะเวลานานและไม่มีอาการบาดเจ็บมากนัก คุณอาจจะตัดสินใจออกจากการล่าที่ไม่ได้ผล