การเริ่มต้นลงทุน

สำหรับนักลงทุนแล้ว หัวข้อที่พูดถึงกันมากที่สุดคงหนีไม่พ้นว่าควรเข้าตลาดในจุดใด เลือกถือสถานะใดในช่วงต้นเข้า และจะจัดการกับสถานะที่ถืออยู่ในอนาคตอย่างไร นี่คือสิ่งที่เรียกว่าขั้นตอนการลงทุนสามขั้นตอน แต่อาจบ่อยครั้งที่นักลงทุนไม่ได้พิจารณาว่าสภาพแวดล้อมของตลาดในขณะนั้นเหมาะสมสำหรับการเข้าร่วมหรือไม่? ช่วงเวลาในการเข้าซื้อเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดหรือไม่? ความเสี่ยงและผลตอบแทนในขณะเข้าซื้อมีความสัดส่วนกันหรือไม่? โดยเฉพาะเมื่อข้อสงสัยทั้งสามข้อนี้ได้รับคำตอบว่าไม่ นักลงทุนจะเริ่มรู้สึกสับสน。

ความสับสนในตลาดที่ผันผวน

เมื่อมีความผันผวนอย่างมากในตลาด จิตใจของนักลงทุนเริ่มกระวนกระวาย ความกระตือรือร้นในการซื้อขายเริ่มมีมากขึ้น โดยเฉพาะเมื่อราคาผันผวนในทิศทางที่นักลงทุนคาดหวัง ความกระตือรือร้นในการซื้อขายนั้นไม่สามารถระงับได้ และเสียงของการกดแป้นพิมพ์ดังขึ้น สัญญาณการต่อสู้เริ่มชัดเจน ในช่วงนี้ นักลงทุนจะไม่สนใจผลแพ้ชนะ แต่จะมุ่งหวังเพียงแค่มีตำแหน่งในมือให้เสมอ เพราะไม่สามารถปล่อยให้การเคลื่อนไหวของราคาที่เกิดขึ้นหลุดมือไปได้。

หยุดการซื้อขายเมื่อมีสภาวะไม่แน่นอน

ในสภาพการณ์เช่นนี้ ถึงแม้ว่านักลงทุนจะสามารถทำกำไรได้ แต่วิธีการนั้นก็ไม่สมควร อย่างเช่น การลงทุนไม่เพียงแต่รวมถึงการวิเคราะห์ทิศทางของตลาด การเลือกจุดเข้าซื้อ และการจับจังหวะในการออกจากตลาด การพักผ่อนควรจะเป็นสิ่งที่สำคัญในกระบวนการลงทุน อ้างอิงจากคำกล่าวของบุคคลที่สำคัญคือ “ถ้าไม่รู้จักพักผ่อน ก็จะไม่ลงทุน” ดังนั้นในสถานการณ์ใดที่นักลงทุนจำเป็นต้องหยุดการเทรดและ “พักฟื้น” ล่ะ?

เมื่อมีตลาดในลักษณะขยับตัวอยู่

สำหรับนักลงทุน ตลาดมีสามสถานะคือ ขาขึ้น ขาลง และทรงตัว ในขณะที่ตลาดอยู่ในกระแสขาขึ้นหรือขาลง ราคามักมีการเคลื่อนไหวที่ชัดเจน และเส้นทางการทำงานนุ่มนวลทำให้เราเพียงแค่ติดตามตลาดก็น่าจะทำกำไรได้ แต่เมื่อหารือถึงตลาดที่ทรงตัว ราคาไม่มีการเคลื่อนไหวในทิศทางชัดเจน การเลือกเดิมพันทั้งในด้านซื้อหรือขาย ก็ถือว่ามีองค์ประกอบของการเสี่ยง เรามีโอกาส 50% ในการเลือกถูกทาง ดังนั้นทางเลือกที่ดีที่สุดในเวลานั้นคือการพักผ่อนและเฝ้าติดตามการเคลื่อนไหวของตลาด เมื่อถึงเวลาที่ตลาดให้สัญญาณ เราสามารถติดตามและทำกำไรที่ควรได้。

เมื่อความเสี่ยงในตลาดไม่สามารถควบคุมได้

สำหรับนักลงทุนที่มีความชำนาญ การทำการซื้อขายไม่ได้อยู่ที่การคาดการณ์แนวทางการเคลื่อนไหวของตลาดเป็นอันดับแรก แต่คือการบริหารความเสี่ยง การบริหารความเสี่ยงคือเครื่องมือที่นักลงทุนต้องใช้เพื่ออยู่รอดในตลาดอย่างยั่งยืน ดังนั้นการเรียนรู้การบริหารความเสี่ยงจึงเป็นสิ่งสำคัญเพื่อให้การลงทุนมีความยั่งยืนมากขึ้น ความเสี่ยงบางส่วนสามารถควบคุมได้โดยนักลงทุนเอง เช่น การหยุดการขาดทุน การตั้งค่ากำไรและทุนเข้าซื้อ แต่บางส่วนไม่สามารถควบคุมได้ เช่น ภัยธรรมชาติหรือสงคราม ในเวลานี้เราต้องใช้วิธีการที่มีประสิทธิภาพในการหลบเลี่ยงความเสี่ยงเหล่านี้อย่างรุนแรง การทำอย่างไรเมื่อความเสี่ยงเหล่านี้อาจเกิดขึ้น? คำตอบที่ง่ายที่สุดคือการหยุดพักและถือสถานะว่าง ซึ่งทำให้เราเสียโอกาสในการทำกำไรแต่อย่างไรก็ตามเราก็หลีกเลี่ยงโศกนาฏกรรมที่อาจเกิดขึ้นได้。

เมื่อการซื้อขายไม่ราบรื่น

ตลาดก็เหมือนน้ำ และนักเทรดก็คือผู้ว่ายน้ำ ซึ่งทักษะการว่ายน้ำของนักเทรดก็แตกต่างกันไป แต่ไม่ว่าว่ายน้ำเก่งหรือไม่ดี ย่อมมีความเสี่ยงในการสำลักน้ำ เป็นการกล่าวที่ดีว่า “ไปริมแม่น้ำบ่อยๆ จะไม่มีชื้นเท้าได้อย่างไร” การเข้าร่วมในการซื้อขายในตลาดก็คือสิ่งเดียวกัน หากคุณมีส่วนร่วมในการซื้อขาย คุณก็จะมีช่วงเวลาขาดทุน เมื่อขาดทุนซ้ำซากจะทำให้สภาพจิตใจแย่ลง จนคุณต้องการซื้อขายบ่อยขึ้นโดยหวังว่ากำไรที่มากขึ้นจะช่วยชดเชยการขาดทุน จิตใจที่ไม่ดีนั้นจะทำให้การซื้อขายยิ่งไม่ราบรื่น สิ่งที่คุณต้องทำคือการลืมเรื่องการซื้อขายที่ผ่านมาไป พักผ่อน สรุปสิ่งที่เกิดขึ้น และค้นหาโอกาสใหม่เพื่อลงทุนอีกครั้ง สำหรับนักเทรดในตลาดฟิวเจอร์ส จิตใจในขณะพักผ่อนสามารถถูกสรุปได้ด้วยคำว่า “แยกตัวออกมาอย่างอ่อนโยน” เพราะการไม่อยากแยกตัวออกจากตลาด แต่ในขณะเดียวกันก็กำลังจะต้องแยกตัวออก อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ฉันต้องกล่าวคือ หากคุณยังอยากอยู่กับตลาด ให้ออกจากตลาดเป็นระยะเวลาหนึ่ง มิฉนั้นในอนาคตคุณจะไม่มีความรู้สึกต้องการอยู่กับมันอีกเลย.