บทที่หนึ่ง: ความสำเร็จต้องมีอัตราการถูกต้องมากกว่า 60%

ฉันเริ่มทำฟอเร็กซ์ตั้งแต่ปี 2001 จนถึงตอนนี้ก็ 6 ปีแล้ว ปีแรก ๆ ไม่มีอะไรน่าจดจำเลย เสียเงินไปไม่น้อย รวมถึงได้ทุนมาจำนวน 4 หมื่นบาท ตั้งแต่ปี 2005 เป็นต้นมา ฉันเริ่มพลิกสถานการณ์จากการขาดทุนเป็นกำไร โดยเฉพาะในเดือนตุลาคมปี 2005 บัญชีมีเงินแค่ 2 หมื่น บาท จนถึงขณะนี้มีเงินในบัญชีเกิน 3 แสนบาทแล้ว ฉันรู้ว่าผลงานนี้ไม่ได้โดดเด่นอะไรมากนัก แต่ไม่ได้หมายความว่าทุกคนจะทำได้ ฉันจึงอยากจะแบ่งปันการทำงานของฉันเพื่อให้คนที่สนใจได้เรียนรู้

บทที่สอง: แนวคิดเกี่ยวกับแนวโน้มที่สำคัญที่สุด

ฉันลองใช้วิธีการหลายอย่างจนถึงจุดนี้ ฉันเชื่อว่าทุกเทคนิคต่าง ๆ ล้วนเป็นเทคนิคที่เกี่ยวกับแนวโน้ม และมีแนวคิดที่เหนือระดับเพียงหนึ่งเดียว ที่สามารถเข้าใจแนวโน้มได้ ต้องมีความรู้สึกถึงแนวโน้มนี้ไว้ในใจ ไม่เช่นนั้นเทคนิคใด ๆ ก็จะไร้ค่า ฉันเลือกใช้เส้นค่าเฉลี่ยเป็นหน้าต่างในการเข้าใจด้านในแล้วทำการคาดคะเนถึงพัฒนาการที่เกิดขึ้น

บทที่สาม: การสูญเสียความรู้สึก

ตั้งแต่ปี 2005 เป็นต้นมา ผลงานของฉันยังคงดี แต่ปัญหาคือฉันมักสูญเสียวิธีการไปบ่อย ๆ ช่วงแรก ๆ ทำได้ดีมาก แต่ไม่ช้าดีฉันเริ่มเห็นอัตราการชนะลดลง ฉันเริ่มรู้สึกไม่มั่นคงและในการวิเคราะห์แต่ละครั้งนั้นมักจะเกิดผิดพลาด

บทที่สี่: การกลับคืนมา

วันหนึ่งในวันเสาร์ ฉันไปที่สวนสาธารณะซึ่งห่างไกลจากตัวเมือง ที่นั่นเงียบสงบ ฉันนั่งที่ม้านั่งแล้วเริ่มสำรวจบันทึกเก่า ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการเทรดของฉัน สิ่งนี้ทำให้ฉันคืนสติกลับมา และทำให้ฉันสามารถกลับคืนสู่สถานะที่มั่นคงอีกครั้งได้

บทที่ห้า: การทดสอบซ้ำ ๆ

แม้ว่าวิธีการเดิมจะมีอัตราการชนะสูง แต่แนวคิดนั้นกลับไม่กระจ่าง ทำให้เกิดข้อสงสัยมากมาย ฉันรู้สึกว่าทุกอย่างกลับยากขึ้น และการตัดสินใจของฉันเริ่มไม่ชัดเจน

บทที่สิบหก: การใช้กำลังอย่างยืดหยุ่น

ในช่วงเดือนเมษายนถึงพฤษภาคมปีนี้ ฉันมีการใช้กำลังในตลาดอย่างยืดหยุ่นมากขึ้น การเข้าใจแนวโน้มได้ทำให้การตัดสินใจของฉันมีความชัดเจนมากขึ้น

บทที่สิบเจ็ด: ความสำคัญของการมีขั้นตอนที่แน่นอน

ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในโลกสามารถรับรู้ได้จากความคล้ายคลึงกัน การสร้างขั้นตอนและความสม่ำเสมอนั้นสำคัญมากในการทำฟอเร็กซ์ หากไม่มีความสอดคล้องกัน มันจะกลายเป็นการสุ่ม